79. چرایی صبر اصحاب

یکى از شاگردان امام صادق (ع ) از آن حضرت پرسید: (آیا غیر از امام على (ع ) و خاندان آن حضرت ، کسى ، خلافت ابوبکر را انکار کرد و به آن اعتراض نمود؟).
امام صادق (ع ) در پاسخ فرمود: (دوازده نفر صریحا و رسما به خلافت ابوبکر اعتراض کردند، این افراد شش نفر از مهاجران بودند، که عبارتند از: ابوذر، مقداد، بریده ، اسلمى ، خالد بن سعید و عمار یاسر، و شش نفر از انصار بودند، که عبارتند از: ابوالهیثم تیهان ، عثمان بن حنیف ، سهل بین حنیف ، خزیمه بن ثابت ، ابى بن کعب و ابوایوب انصارى .
این دوازده نفر به حضور امام على (ع ) آمدند، و پیوند خود را با آن حضرت آشکار ساختند، و به حقانیت و شایستگى آن حضرت ، براى رهبرى اقرار نمودند، سپس در مورد رهبرى به مشورت پرداختند، آنها تصمیم گرفته بودند که به مسجد آیند و ابوبکر را از بالاى منبر پیامبر (ص ) به پایین بیاورند از امام على (ع ) اجازه خواستند، تا این کار را انجام دهند، و افزودند: (اى على (ع )، ما از پیامبر (ص ) شنیدیم که فرمود: (على مع الحق و الحق مع على یمیل کیف ما مال ) (على با حق است و حق با على است ، هر جا متمایل گردد، على (ع ) نیز به همان جا متمایل مى شود) بر این اساس اجازه شورش بر مخالفان را به ما بده ، که کاسه صبرمان لبریز شده و دیگر توان تحمل نداریم .
امام على (ع ) آنها را از این کار نهى کرد و فرمود: این کار موجب کشت و کشتار مى گردد و پیامبر (ص ) مرا به صبر و تحمل ، وصیت نموده است ، ولى من به شما پیشنهاد مى کنم که به مسجد بروید و در حضور مردم ، احتجاج کنید و مطالب حق را بیان نمایید که روش بهتر همین است .

اقتباس از مجالس المؤ منین ، ج 1، ص 203؛ تنقیح المقال ، ج 1، ص 199.