حقارت عجیب زمین در فضا ! + عکس و کلیپ

حکمت گرانبهایی از امیرالمومنین علیه السلام در نهج البلاغه هست که می فرماید :

 «فرزند آدم را با فخر چکار؟ او که در آغاز نطفه ای گندیده و  در پایان مرداری بد بوست !

نه میتواند روزی خویش را فراهم آورد و نه مرگ را از خود دور کند! »

متاسفانه امروزه با اینکه ما به دریای بی انتهای علوم اهل بیت علیهم السلام متصلیم ، باز عده ای تا حرفی از فلان مستشرق یا بهمان غربی تو مقاله ای نباشد اونو علمی نمی دونند ! البته استناد به اونا و سند آوردن از کتب و مقالات اونا عمل پسندیده ای است ( همون کاری که ما اینجا انجام دادیم ) اما اگر اصل کلام اونا قرار بگیره اونوقته که خطرناکه ! حتی شاید کار به جایی برسه به خاطر چهارتا حرف درستشون ، بقیه حرفهای نادرستشون رو هم قبول کنیم . 

چندی پیش پوستری رو دیدم که تمامش سیاه بود و فقط یک نقطه کوچک سفید روشن داشت و زیر اون نوشته بود این نقطه کوچک سیاره بزرگ ما زمین است ! چند لحظه ای به حقارت خودم و سیاره ام فکر کردم دیدم براستی ما در دستگاه خلقت مگر چه اندازه ای داریم که مقابل خالق این آفرینش بعضی اوقات بدترین سرکشی ها را می کنیم !!

ذهنم مشغولش بود که در اینترنت به کلیپی در این زمینه برخورد کردم که یه آقایی به کارل ساگان ستاره شناس آمریکایی اونو با استفاده از عکسهای فضایی تهیه کرده بود ، واقعا جالب بود !

متن زیر زیرنویس فارسی همان کلیپ است .

پ.ن: پیامبر (ص) فرمودند : یا علی! انت امیر من فى السماء و امیر من فى الارض و امیر من مضى و امیر من بقى الى یوم القیامة !! (اثبات الهداة ،2/238)

 

(نقطه آبی همان زمین است !)

از این چشم انداز دور ِ فرادست
زمین، شاید توجه خاصی برنیانگیزد
ولی برای ما قضیه فرق می کند
دوباره آن نقطه را مرور کنید، آن اینجاست
آن خانه است. آن ماییم

 

در آن، همه کسانی که دوستشان دارید، تمام کسانی که می شناسید
هرکسی که تا به حال درموردش شنیده اید
هر انسانی که تاکنون وجود داشته
زندگی اش را گذرانده
مجموعه خوشی و رنج هایمان
هزاران دین مطمئن، ایدئولوژی ها و آموزه های اقتصادی

 

هر شکارچی و جمع آوری، هر قهرمان و بزدلی
هر سازنده و ویرانگر تمدنی
هر شاه و رعیتی، هر زوج جوان عاشقی
هر مادر و پدری، کودک پر امیدی، مخترع و کاوشگری
هر معلم اخلاقی، هر سیاستمدار فاسدی
هر ابَر ستاره ای، هر رهبر کبیری

 

هر فرد پرهیزگار و گناهکاری در تاریخ گونه ی ما
در آنجا زیسته
روی ذره ای گرد و غبار
معلق در اشعه ی خورشید
زمین منزلگاه کوچکی در پهنه ی عظیم گیتی است

 

به رودهای خونی فکر کنید
که توسط تمام آن ژنرال ها و امپراتورهایی ریخته شده
تا از برای جلال و شکوه
بتوانند اندک زمانی ارباب قطعه ای از این نقطه باشند

به بی رحمی های بی حد و حسابی فکر کنید
که ساکنان گوشه ای از این (پیکسل) نقطه

از ساکنان به سختی قابل تمایز در گوشه ای دیگر متحمل شده اند
چه قدر سوء تفاهم هایشان مکرر است
چه میزان برای کشتن هم حریص هستند
چه قدر نفرتشان عمیق است
ژست گرفتن های ما، تصور خودستای ما
این توهم که ما در جهان حق ویژه و جایگاه خاصی داریم؛

 

با این نقطه ی کمرنگ نور به چالش کشیده می شوند
سیاره ی ما، نقطه ای تنها در انبوه سیاهی ِ دربرگیرنده ی کیهان است
در این تاریکی ها – در این همه وسعت
هیچ نشانه ای از رسیدن کمک از جای دیگر
برای نجات ما از دست خودمان نیست

 

زمین تاکنون تنها دنیای شناخته شده ای است که قابلیت پناه به حیات را دارد
جای دیگری نیست، حداقل در آینده ی نزدیک
که گونه ی ما بتواند به آن مهاجرت کند
برای بازدید؟ بله – برای سکونت؟ هنوز نه
چه دوست بدارید چه نه، در حال حاضر زمین جایی است که در آن استاده ایم

 

گفته شده که "ستاره شناسی" فعالیتی فروتنانه و شخصیت ساز است
شاید هیچ چیز بهتر از این تصویر دور و دراز از دنیای کوچک ما
بازنمود خودمحوری های نوع بشر نباشد
به نظر من، این مسئولیت ما را خطیرتر می سازد
تا با هم مهربانانه تر برخورد کنیم
و نقطه ی آبی کمرنگ را حفظ نموده و گرامی بداریم، تنها خانه ای که تا به حال شناخته ایم.