7. نفاق و صحابه ! از منابع عامه
* در قرآن ، آیات متعدّدى ، خطر منافقان را گوشزد نموده و به مذمّت آنان پرداخته و حتّى یک سوره مستقلّ درباره آنان نازل شده و اعلام نموده که بدترین جایگاه جهنّم به آنان اختصاص دارد ( إنّ المنافقین فی الدرک الأسفل من النار ) نساء : 145 . و به تعبیر بعضى از علماى اهل سنّت ، نزدیک به یک سوّم قرآن در باره منافقان ومذمّت و خیانت آنان مىباشد[1].
آیا این منافقان ، طیف مستقلّ و شناخته شدهاى بودند وعضو صحابه رسول گرامى (صلیالله علیه وآله وسلم) به شمار نمىآمدند ، ویا جزء صحابه بودند؟
پاسخ شما هر چه باشد ، از آیات قرآنى این چنین استفاده مىشود که منافقان در زمان رسول اکرم (صلیالله علیه وآله وسلم) یک گروه و باند قدرتمندى بودند و خطر بزرگى براى جامعه اسلامى بهشمار مىآمدند ، و فعّالیّت آنان آنچنان حساب شده و سرّى بود که حتّى از دیدگاه حاکم اسلامى نیز پوشیده مانده بود : «وَمِمَّنْ حَوْلَکُم مِّنَ الْأَعْرَابِ مُنَفِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِینَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَاتَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ» (التوبة : 100)
* آیا تمامى این منافقان بعد از رحلت رسول گرامى (صلیالله علیه وآله وسلم) همه یکجا مردند و از بین رفتند و نسل آنان براى همیشه در تاریخ منقرض گردید و یا در میان مردم و جزو مردم بودند؟
پس اگر منافقان ، این چنین با مسلمانان مخلوط شده بودند که رسول اکرم
(صلیالله علیه وآله وسلم) نیز آنان را نمىشناخت ، آیا مىشود گفت همه صحابه عادل
بودند؟
*در صحیح مسلم آمده است که حضرت فرموده : « فی أصحابی إثناعشر منافقاً »[2]، میان اصحاب من ، 12 نفر از منافقین هستند و توطئه مىکنند ، آیا با این وضع ، جایى براى حکم به عدالت همه صحابه باقى مىماند؟