آیا خدا را به اندازه ... قبول نداریم !!
نصف این قرص را هر 8 ساعت یکبار بخور ! چشم !!
این آمپول ها را هم روزی یکی بزن ! چشم !!
شربت ... ( بسیار تلخ و بد بو ) را هر 6 ساعت یکبار یک قاشق بخور ! چشم !!
سرخ کردنی نخور ! چشم !!
بو دار نخور ! چشم !!
آب پز بخور ! چشم !!
و هزار تای که دیگه که همه رو با جون و دل می پذیریم و عمل می کنیم چون می دانیم این دکتر چند سال وقت گذاشته تا این چیزها را یاد بگیرد و ما هم برای سلامتی خود ناگزیر به اجرای اونها هستیم . ( بگذریم از اینکه اشتباه دکتر هم محتمل است و خیلی وقت ها صدمات جبران ناپذیری را وارد کرده است )
روزی 5 وعده نماز بخوان ! چرا ؟!!
قبلش وضو بگیر ! چرا ؟!!
به عربی بخوان ! چرا ؟!!
به نا محرم نگاه نکن ! چرا ؟!!
مشروب نخور ! چرا ؟!!
موسیقی ( حرام ) گوش نده !
چرا ؟!!
غیبت نکن ! چرا ؟!!
خمس مالت را بده ! چرا ؟!!
و هزاران چرای دیگر که این روزها زیاد شنیده می شود و تازه به عنوان روشنفکر و ... .
اینجا خیلی حرفا میشه زد از اینکه ما خدا را حتی
به عنوان یک پزشک عمومی هم قبول نداریم تا اینکه حتما کسی که خالق ماست بهتر از
هرکس دیگه ای صلاح ما را می داند ... اما می خواهم در اینجا این مطلب رو عنوان کنم
که اگر ما خدا را به خدایی و فرستادگانش را به عنوان پیامبر و امام قبول داریم
نباید اصلا در مقابل حرفهای آنها کوچکترین عرض اندامی بکنیم ؟
اگر خواهان رستگاری هستیم و الا مثل خیلی ها که در تاریخ فراوانند عاقبت خوشی نداریم .
خلاصه اینکه انسان گاهی گناه انجام میدهد و میداند گناه است ولی گاهی گناه انجام می دهد با توجیه ، که اصلا چه کسی گفته این گناه است ؟ یا ترک واجب انجام می دهد با این عنوان که چه کسی گفته ما باید حتما این کار را انجام دهیم ؟!!
به قول معروف کسی که خواب باشد امید به بیدارشدنش هست اما کسی که خودش را به خواب زده هرگز بیدار نخواهد شد .- ۹۲/۰۵/۱۱