دشمنی با مولا از منظر اهل سنت

تنها کافر و منافق دشمن علی علیه السلام است

 قبل از هر چیز لازم است پستی و رذالت دشمن اهل بیت علیهم السلام را از منظر روایات اهل سنت بنگریم. البته روایات در این باب بسیار است که ما در اینجا تنها قسمتی از آنها را برایتان گلچین می کنیم:

قال صلی الله علیه و اله لعلی علیه السلام:

من آذاک فقد آذانی و من آذانی فقد آذی الله.

پیامبر اکرم صلی الله علیه واله به علی علیه السلام فرمودند: هر کس تو را اذیت کند من را آزرده است. و هر کس من را بیازارد به تحقیق خدا را آزرده است. (۱)

قال رسول الله صلی الله علیه و اله:

ان حب علی قذف فی قلوب المومنین. فلا یحبه الا مومن و لا یبغضه الا منافق.

پیامبر اکرم صلی الله علیه واله فرمودند:

کسی علی علیه السلام را دوست ندارد مگر مومن و کسی بغض او را به دل ندارد مگر منافق. (۲)

قال رسول الله صلی الله علیه و اله:

من سب علیا فقد سبنی و من سبنی فقد سب الله تعالی.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمودند: هر کس علی علیه السلام را فحش دهد من را فحش داده و هر کس من را فحش دهد به تحقیق خدا را فحش داده است. (۳)

قال جابر بن عبدالله الانصاری و ابوسعید الخدری: کنا نعرف المنافقین علی عهد رسول الله ببغضهم علیا علیه السلام.

جابر بن عبدالله و ابوسعید خدری میگویند: در زمان رسول الله صلی الله علیه و اله ما منافقان را به سبب بغض شان به علی علیه السلام می شناختیم ! (۴)

فعلا به همین چهار حدیث کفایت می کنیم...

 دشمن علی علیه السلام حرام زاده است !

قال رسول الله صلی الله علیه واله:

یا علی لا یحبک الا طاهر الولاده و لایبغضک لا خبیث الولاده.

پیامبر اکرم صلی الله علیه واله:

ای علی دوست ندارد تو را مگر شخص طاهر الولاده حلال زاده و بغض و دشمنی با تو نداشته باشد مگر خبیث الولاده حرام زاده. (۵)

روی ابن عساکر عن النبی صلی الله علیه واله: ان ابن الزنا یعرف ببغضه علیا.

پیامبر اکرم صلی الله علیه واله فرمودند: زنا زاده به سبب بغض او به علی علیه السلام شناخته میشود ! (۶)

قال رسول الله صلی الله علیه واله:

ان الشیطان یزنی بامهات المبغضین لعلی. (۷)

همانا شیطان با مادران دشمنان علی علیه السلام زنا میکند.

ابن اثیر در الکامل خود در ج۴ص۵۷ می گوید:

کان مروان بن الحکم ابن زنا من جدته الزرقاء بنت موهب فکان من المعادین لعلی علیه السلام.

مروان بن حکم ابن زنا بود. فلذا از دشمنان علی علیه السلام بود.

(در اینجا مناسب است نکته ای را متذکر شوم. عمر بن خطاب وقتی متعه <ازدواج موقت> را حرام کرد. امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند اگر عمر متعه را حرام نمی کرد هیچ کس در عالم زنا نمی کردمگر شقی. نکته اینجاست: عمر میدانست نهی از متعه موجب شیوع زنا میشود. و شیوع زنا و زنازاده موجب زیادشدن دشمنان علی علیه السلام میشود! دقت کنید! )

 دشمنی عائشه با مولا علی علیه السلام

پس از بررسی رذالت و پستی دشمن اهل بیت علیهم السلام با توجه به مصادر اهل سنت دشمنی عائشه با مولا علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها را ثابت می کنیم.

 جنگ افروزی عائشه علیه مولا علی علیه السلام

به اتفاق مورخین عائشه از کسانی بود که شعله جنگ جمل را روشن کرد. و در آن جنگ همراه با طلحه و زبیر شرکت داشت. مولا علی علیه السلام قبل از شروع جنگ آنها را نصیحت کردند تا از تصمیم خود دست بردارند. ولی عائشه در تصمیم خود محکم بود. و دشمنی خود را با علی علیه السلام به بالاترین حد رساند و اعلان جنگ علیه امام زمان خود مولا علی علیه السلام را صادر کرد. و صد ها نفر را به کشتن داد.

سوال بنده از محبین عائشه این است که اعلان جنگ علیه مولا علی علیه اسلام که تمامی مورخین در آن اتفاق کرده اند اگر نشانه دشمنی عائشه به علی علیه السلام نیست نشانه چیست ؟

 شادی بی حد و حصر عائشه پس از شهادت مولا علی علیه السلام

 وقتی خبر شهادت علی علیه اسلام به گوش عائشه رسید سجده شکری به جای آورد و اظهار سرور و شادی نمود و از وجد و خوشحالی این شعر را بر زبان راند:

"علی برفت و دیگر برای وی بازگشتی نیست. با درگذشت وی آنچنان در دردل خود احساس شادی و سرور نمودم که خانواده مسافر از برگشتن مسافر عزیزش احساس سرور می کند. آری با رفتن علی چشم من روشن گردید. "(۸)

 شعر عائشه در مدح قاتل علی علیه السلام

 عائشه که این اشعار را به پایان رسانید سپس پرسید:

قاتل علی کیست؟

گفتند: مردی از قبیله مراد.

عایشه شعری خواند که مضمون آن چنین است:

"او (علی) اگر چه در موقع مرگ از ما دور بود ولی زنده باد جوانی که مژده مرگ او را به ما داد و مسررمان ساخت. "

گفتار عائشه به گوش زینب دختر ام سلمه رسید بر عائشه اعتراض کرد و گفت:

عائشه! آیا درباره علی این چنین سخن می گوئی و خبر کشتن او را برای خود وسیله سرور می دانی؟ ا لعلی تقولین هذا ؟

عائشه به عنوان عذر خواهی گفت: من دیگر فراموش کار شده ام هروقت مطلبی را فراموش کردم تذکر دهید. (۹)

بنا به نقل ابوالفرج پس از این گفتگو عائشه در پاسخ زینب شعری بدین مضمون خواند:

"در میان ما نیز معمول بود که دوستان را با القاب و اوصاف فراوان تعریف و تمجید می نمودیم در مدح آنان قصائد و اشعار می سرودیم. ولی آن دوران گذشت و آن زمان سپری شد و دیگر مدح و تعریف تو درباره آنان به صدای مگس می ماند که کوچکترین اثر و سودی ندارد. "

منظور عائشه این بود که با کشته شدن علی علیه السلام دوران مدح و تعریف وی نیز سپری گردید!!!

 اسناد:

۱-تاریخ دمشق ۴۲/۲۰۴/۸۶۷۶ -- ذخائر العقبی ۱۲۲ -- الافصاح ۱۲۸ -- الجمل ۸۱

۲-المستدرک حاکم ۳/۱۲۷ -- صحیح النسائی ۲/۲۷۱ -- صحیح مسلم ۲/۲۷۱ -- صحیح الترمذی ۲/۳۰۱ -- صحیح ابن ماجه ۱۲ -- مسند احمد ۱/۸۴ -- الدر المنثور ۷/۵۰۴ -- تفسیر الطبری ۱۳/۷۲

۳-المستدرک علی الصحیحین ۳/۱۳۱/۴۶۱۶

۴-سنن الترمذی ۲/۲۹۹ -- الحلیه ابو نعیم ۶/۲۹۴

۵-ینابیع الموده باب ۴۴ ج۱ص۳۹۷

۶-تاریخ دمشق ۱۷/۳۷۱

۷-تاریخ دمشق ۱۷/۳۷۲

۸-فالقت عصاها واستقر بها النوی....کما قر عینا بالایاب المسافر

   فان یک نائبا فلقد نعاه.....غلام لیس فی فیه التراب

۹-طبری ۷/۸۸ -- طبقات ۳/۴۰ -- مقاتل الطالبین ۴۲ -- کامل ابن اثیر ۳/۱۵۷

مازال اهداء القصائد بیننا .......باسم الصدیق و کثره الالقاب.

      حتی ترکت و کان قولک فیهم ......فی کل مجتمع طنین ذباب
نقل از سنت