وقتی که آیه 43 و 44 سوره حجر نازل شد که می فرماید: «وان جهنم لموعدهم اجمعین، لها سبعة ابواب لکل باب منهم جزء مقسوم »; و جهنم میعاد گاه همه آنها (پیروان شیطان) است، که برای آن هفت درب است، و برای هر دری گروهی (از پیروان شیطان) تقسیم شده اند.
با وجود این‌که مورّخین اهل سنّت نوعاً از ثبت «وقوع احراق خانه فاطمه‌علیهاالسّلام» خودداری کرده‌اند، آیا نشانه‌هایی راهگشا جهت کشف این حقیقت در میان کتب ایشان وجود دارد؟
در آینه رفتار حضرت فاطمه (ع)، جلوه هایی پدیدار است که هر کدام، اسوه و سرمشقی برای چگونه زیستن است. اینک چند نمونه از این جلوه ها:
دخترم فاطمه را بدان جهت فاطمه نامیدند که خداوند عزوجل او و دوستانش را از آتش جهنم دور نگه می‌دارد
پس از غصب ولایت از على (ع ) دوازده نفر به محضر امیرالمؤ منان (ع ) رسیدند و عرض کردند: (اى امیرمؤ منان ! تحقیقا تو سزاوارترین و بهترین افراد به مقام رهبرى هستى ، زیرا ما از رسول خدا (ص ) شنیدیم که فرمود:
ممکن است گفته شود که مسأله ریختن به خانه فاطمه (س) و اهانت به آن حضرت و بردن امام به جبر به مسجد اگر واقعیت مى داشت حتماً در کتب تاریخى و حدیثى همه دانشمندان اهل سنّت انعکاس مى یافت چنانچه داستان غدیر و حدیث ثقلین و منزلت در کتب آنان آمده است; امّا داستان احراق و اهانت به دختر پیامبر را چنانچه دانسته شد اهل سنّت جز اندکى، انکار مى کنند و فقط برخى از ایشان آن را در حدّ تهدید ذکر نموده اند.
با حذف «زیبایی های معنوی»، «زیبایی» خشک و بی روح می گردد، به عبارت دیگر: بحث از ارزشهای معنوی از موضوع زیبایی جدا نیست، گرچه برخی کوشیده اند خاستگاه زیبایی را در امور محسوس (sensible) و دنیوی، و ارزشهای معنوی را در امور اخروی محصور نمایند.
از آگوستین قدّیس چنین نقل شده است که: «وقتی خداوند را دوست می دارم، آنچه دوست دارم چیست؟ نه جسمی است، نه تنی، نه زیبایی گذران، نه درخشش روشنایی، نه آوازهای دلکش، نه گلها و گیاهان خوشبو، ... دوست داشتنِ آن چیزها نیست، با این همه وقتی خدایم را دوست دارم گویی همه این مظاهر را نیز دوست داشته ام.»
عن مولانا المهدی علیه السلام: «فی ابنة رسول الله لی اسوة حسنة.» . (1) فاطمه علیها السلام الگوی مهدی علیه السلام و همه ی مهدی زیستان است. پیامبر صلی الله علیه و آله نیز از پیش تر فرموده بود: «فاقتدوا (فاهتدوا) بالزهرة.» . (2)
چشم به راه مهدی علیه السلام باید الگوی مولا و مقتدای خود را نیک بشناسد تا در فراز و فرود ایام، توانایی موضع گیری مناسب را داشته باشد. ضروری است در ایام سوگ مهدی علیه السلام - فاطمیه - به بازشناسی دوباره ی اسوه اش زهرا علیها السلام بپردازیم.
فاطمه زهراعلیهاالسلام دختر پیامبر اکرم، سیمای پرفروغ ایمان، نمونه روشن تقوا، و اسوه تمام عیار زن مسلمان است. در فضیلت آن بانوی بزرگوار نویسندگان مذاهب اسلامی روایتها آورده اند که هر یک بیانگر گوشه ای از عظمت روحی آن نور مبین و گوهر ثمین است. مسلمانان نیک نهاد عموما و شیعیان شیفته جان خصوصا عشق محمد و آل محمد را پیوسته در سویدای دل نهفته داشته اند. در طول قرون با دل و جان به خاندان رسالت عشق ورزیده و جلوه های این مهرورزی را با خامه اخلاص رقم زده اند.
از جمله عالم نامور شیعه حسین بن علی بن محمد بن احمد الخزاعی در تفسیر روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن علاوه بر مطالب متنوع لغوی، فقهی، کلامی، ادبی در فضیلت خاتون دو جهان حضرت صدیقه کبری روایتها آورده است، همچنین ذکر و نقل روایت از امامان «امام علی، امام حسن، امام حسین، علی بن الحسین، ابوجعفر محمدبن علی، جعفربن محمد الصادق، علی بن موسی الرضاعلیهم السلام » (1) در تفسیر گرانقدر کشف الاسرار و عدة الابرار بیانگر علاقه و گرایش ابوالفضل رشیدالدین میبدی به آن انوار پاک است. در این جا برای نشان دادن هم آوایی مفسران شیعی و سنی در ذکر مناقب و فضایل حضرت فاطمه، به عنوان نمونه شواهدی از دو تفسیر فوق ارائه می گردد.
رفتار با مردم
رابطه اهل بیت پیامبر(ص) با مردم، رابطه عاشق و معشوق است. دوست باید تمام کمالات را در محبوب خود بیابد و از دریای فیض و معرفت او سیراب شود و محبوب نیز باید آنچه در توان دارد، برای هدایت و سعادت رهروان خود به کار بندد.